วันนี้อินดี้บุ๊คจะมารีวิวนิยายที่ไม่เข้ากับหน้าตาคนรีวิว เพราะเป็นนิยายแนวกุ๊กกิ๊กหวานแหวว และเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมอ่านนิยายไทยแนวนี้ อ่านแล้วติดใจ ใครมีเล่มอื่นแนะนำบ้างหรือปล่าวครับ?
แล้วทำไมอยู่ดี ๆ ผมจึงมาลองอ่านนิยายแนวนี้ เรื่องมันมีอยู่ว่าผมเข้าไปดูคลิปในยูทูป ซึ่งทางช่อง 3 ได้ตัดเอาคลิปสั้น ๆ ของละครเรื่องนี้มาให้ดู นิยายเล่มนี้ถูกสร้างเป็นละครที่ดังมาก ๆ ทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ อย่างประเทศจีนก็ได้นำไปออนแอร์พร้อมกันและมีทั้งเวอร์ชั่นภาคจีนและซับจีนด้วย ยังมีแฟนประเทศต่าง ๆ เข้ามาคอมเมนต์เป็นภาษาอังกฤษใต้คลิป เรียกว่าโกอินเตอร์เต็มตัวเลยทีเดียว
นักแสดงนำเรื่องนี้ พระเอกคือเธียร แสดงโดย หมาก ปริญ สุภารัตน์ ส่วนนางเอกน้องเมย แสดงโดย มิว นิษฐา จิรยั่งยืน ขอบอกว่านักแสดงทั้งสองเคมีเข้ากันมาก ดูไปจิกหมอนไปแน่นอน เรื่องละครผมขอเล่าให้ฟังตอนท้าย ซึ่งบทละครมีส่วนที่ต่างกับหนังสือพอสมควรครับ
กลับมาที่หนังสือกันก่อนดีกว่า ต่อไปนี้ผมจะมีสปอยบ้าง แต่ก็พยายามไม่ให้มากเกินไปจนเสียอรรถรส
หนังสือถูกพิมพ์โดยสำนักพิมพ์อรุณ ผู้เขียนใช้นามปากกาว่า นาวาร้อยกวี ชื่อจริง ลักขณา ธานีกุล เรื่องนี้เป็นผลงานเขียนเรื่องที่สอง ซึ่งเป็นภาคต่อจาก จนกว่ารักบันดาลใจ(ซึ่งผมยังไม่อ่าน) เป็นเรื่องของมลกับริซึ่งเป็นพี่ชายของเธียร ในเล่มนี้ก็ยังมีมีเธียรและเมยออกมาสร้างสีสรรค์ในฐานะคู่กัดประจำบ้านด้วยครับ
นิยายเรื่องอกเกือบหักแอบรักคุณสามี เขียนได้สนุกน่าติดตามภาษาสวยอ่านเพลิน อ่านไปยิ้มเล็กยิ้มน้อยพร้อมบิดตัวด้วยความเขิน
หนังสือมีความหนาถึง 518 หน้าผมใช้เวลาอ่านเสาร์อาทิตย์ก็จบ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับ?
เมยนางเอกของเรา ย้ายเข้ามาในโรงเรียนตอน ม.ต้น และมีเหตุการณ์ให้ตกหลุมรักประธานนักเรียนสุดหล่อซึ่งเป็นรุ่นพี่ ม.6 ตั้งแต่ยังไม่ได้เห็นหน้า และบังเอิญทั้งสองก็เป็นพี่รหัสน้องรหัสกันด้วย (คือพล๊อตเรื่องโดนใจสาว ๆ แน่นอนเพราะน่าจะทุกคนต้องเคยหลงรักรุ่นพี่ด้วยกันทั้งนั้น ใช่ไหม?) แต่ทั้งคู่ยังไม่ได้เลยเจอกันจนเธียรเรียนจบไปเสียก่อน แต่มีเรื่องบังเอิญอีกครั้งเมื่อเมยรู้ว่าคือเธียรก็คือลูกชายของคุณนายศจี ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของแม่ ซึ่งหลังจากที่เมยจบการศึกษา ม.6 ที่ภูเก็ตก็ย้ายมาเรียนมหาลัยที่กรุงเทพ และมาพักกับสองหนุ่มริและเธียรในฐานะน้องสาวคนเล็ก
เรื่องวุ่น ๆ เกิดขึ้นเมื่อเธียรเกิดไปมีความสัมพันธ์กับเมียเจ้าพ่อ ทำให้โดนตามเก็บ จนคุณนายศจีต้องบังคับให้แต่งงานลับ ๆ รู้เฉพาะคนในครอบครัว และจดทะเบียนสมรสกับเมยเพื่อรักษาชีวิตตัวเอง โดยเธียรตั้งใจจะหย่ากับเมยหลังจากเรื่องต่าง ๆ จบ โดยไม่รู้ตัวเลยว่านี่จะเป็นจดทะเบียนสมรสครั้งแรกและครั้งสุดท้ายในชีวิต
มาทำความรู้จักพระเอกของเรื่องกัน
เธียร สถาปนิก หนุ่มรูปหล่อ เก่ง บ้านรวย เป็นลูกเจ้าของโรงแรมที่ภูเก็ต แต่ไม่อยากกลับไปบริหารธุรกิจที่บ้าน เลยออกมาทำงานประจำเป็นสถาปนิกในบริษัทก่อสร้างยักษ์ใหญ่ ด้วยความที่มีสาว ๆ มาติดพันเป็นจำนวนมากแต่ก็ไม่เคยจริงจังและมีแฟนเป็นตัวเป็นตน จนมาพลาดท่าให้กับญาดาซึ่งเป็นภรรยาของผู้มีอิทธิพลคือพลเดช ทำให้โดนตามล่าหวังเอาชีวิต จึงทำให้ต้องแต่งงานกับเมยด้วยความจำเป็น
หลังจากแต่งงานกับเมยแล้ว ก็ยังต้องมาทำงานเป็นหัวหน้าเมยเพราะเหตุบริษัทที่ทั้งสองทำงานยุบรวมกัน จึงต้องปกปิดสถานะสามีภรรยา (แค่ในนาม) เพื่อไม่ให้คนอื่นรู้ เพราะห่วงว่าเมยจะได้รับความเสียหายหลังจากที่ตนหย่าไปแล้ว..
หลังจากที่ได้ใกล้ชิดกันมาขึ้นทำให้เธียรรู้ความจริงว่าเมยเป็นคนฉลาดไม่ธรรมดา และมีเสน่ห์กับเพศตรงข้าม เพราะก่อนหน้านี้เธียรมองข้ามเมยมาโดยตลอดด้วยความใกล้ชิดกันเกินไป และด้วยความที่เมยมักจะตื่นเต้นลกลนทำอะไรไม่ถูกเวลาอยู่กับเธียรเพราะเมยหลงรักเธอมาตลอดนั่นเอง
นางเอกคือใคร
เมย ถือว่าเป็นน้องเล็กในบ้านเป็นลูกของป้าประภาซึ่งเป็นเพื่อนรักของคุณนายศจี เมยเป็นคนน่าตาและนิสัยน่ารัก คุณนายศจีรักเหมือนลูกแท้ ๆ อยู่ร่วมกับพี่ชายทั้งสองอย่างพี่ริ และพี่เธียร(พระเอกของเรา) จริง ๆ แล้วพี่ชายทั้งสองก็รักและห่วงใยเมยเป็นอย่างมาก แต่จะแสดงออกต่างกัน พี่ริจะตามใจเมย ส่วนพี่เธียรจะค่อนข้างชอบแกล้งเมย ทำให้ทั้งคู่เป็นคู่กัดประจำบ้าน
จุดเด่นคือกลอน
เรื่องนี้สิ่งที่ทำให้สนุกยิ่งขึ้นคือความจ้าวบทจ้าวกลอนของทั้งพระเอกและนางเอก
ตัวอย่างเช่น
“ดวงตาเจ้าดังดวงดาวที่ทอแสง เหมือนกลั่นแกล้งวาดบรรจงให้หลงใหล
แล้วดวงใจเล่าหนอเจ้ารอใคร จึงมิเคยมองหญิงใดในโลกา”
อะไรที่ผมชอบ
ในเรื่องยังมีแก๊งเพื่อนสนิทของพระเอกที่เป็นสถาปนิกมาสร้างสีสันความฮาได้เยอะเลย ซึ่งทักสามเอ็นดูเมยเป็นพิเศษ จะคอยช่วยเหลือเวลาพระเอกของเราแกล้ง
เกี่ยวกับละคร
จุดประสงค์ผมไปหาซื้อหนังสือมาอ่านเพื่อไม่ต้องมาเสียเวลากับการมานั่งดูคลิปสั้น ๆ คือให้มันจบ ๆ รู้เรื่องไป แต่ในความเป็นจริงไม่จบครับ เพราะยิ่งอ่านยิ่งอินต้องกลับมาดูละครอีก ติดละครจนได้!!!
ผู้กำกับละครเรื่องนี้คือแอน ทองประสม กำกับออกมาได้ดี ตัดต่อได้ยอดเยี่ยม นักแสดงนำก็ตีบทแตก หมากและมิว ต่างทำให้เราเชื่อจริง ๆ ทั้งสองคือเธียรและเมย ถ้าไม่ติดว่าทั้งคู่จะมีแฟนและแต่งงานไปแล้ว แฟนละคนคงจับให้มาเป็นคู่จิ้นแน่ ๆ
สิ่งที่เสริมที่เข้ามาในละครคือสัตว์เลี้ยงของเธียรคือแมวขนปุยสีดำที่ชื่อว่าสโนว์ (ชื่อไม่สมกับตัว) ส่วนเมยจะมีเจ้าโอยั๊วะซึ่งเป็นหมาที่เมยเก็บมาเลี้ยง สร้างสีสันให้ละครมีความน่ารักมุ้งมิ้งมากยิ่งขึ้น (แต่ในนิยายก็มีนะ)
ส่วนฉากที่ถ่ายทำที่พม่าซึ่งเมยและเธียรต้องไปทำงานที่นั้น และมีโอกาสไปเที่ยวกันในวันหยุด เป็นฉากที่สวยมาก ๆ และทั้งขำ ซึ้ง อิ่มเอมใจมาก
แน่นอนว่าบทละครต้องมีการปรับแต่บางส่วน ส่วนที่เพิ่มเข้ามาก็สร้างสีสันเพิ่มมากขึ้น ไม่ทำให้เสียอรรถรสจากนิยายเลย ซึ่งตอนจบของเรื่องของนิยายและละครไม่เหมือนกันครับ ถ้าแฟนนิยายอยากรู้ว่าละครจบอย่างไรถ้าไม่อยากดูทั้งหมดให้ไปย้อนดีตอนที่ 14-15 ครับ
ผมให้ข้อเสียของละครเพียงอย่างเดียว คือช่วงท้ายเหมือนพยายามยืดเรื่องไปหน่อยจริง ๆ ควรจะมีสัก 13 ตอนน่าจะเหมาะกว่ายืดไป 15 ตอน
สรุปว่านิยายรักเล่มนี้อ่านสนุกผมแนะนำสำหรับแฟนนิยายและผู้ที่เริ่มอ่านนิยาย ไม่ต้องกลัวว่าเล่มจะหนาแล้วอ่านไม่จบ เนื้อเรื่องเหมือนไม่ซับซ้อนแต่ผู้เงื่อนปมไว้ให้คอยติดตาม ทำให้เราค่อย ๆ รู้จักเมยนางเอกของเรื่องไปพร้อม ๆ กับเธียร และคอยลุ้นภาระกิจจีบสามีตัวเองให้สำเร็จ
พักเรื่องเครียด ๆ มาอ่านอะไรเบาสมองบ้างก็ดีนะครับ สวัสดีครับ
