ใครบ้างที่มีเป้าหมายในการทำอะไรสักอย่าง แต่ยังไม่ได้มี แผนการกรอบเวลา วิธีปฏิบัติ เท่ากับว่าเป้าหมายที่เราสร้างขึ้นมานั้นยังเป็นเพียงสิ่งเพ้อฝัน
สิ่งสำคัญในชีวิตไม่ใช่ว่าเรามีเวลาให้กับสิ่งอื่น คนอื่นแค่ไหน สิ่งที่สำคัญกว่าคือเราให้เวลากับตัวเองมากแค่ไหน เรามีช่วงเวลาที่อยู่กับความรู้สึก ทบทวนในบทบาทต่างๆในชีวิตของตัวเองหรือไม่ เราให้เวลาในการเรียนรู้กายใจ ธรรมชาติของตนเองแค่ไหน
ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในชีวิต
ทุกวันนี้เราทำอะไรด้วยเหตุผลอื่นๆของ สังคม ของครอบครัว พ่อแม่ ความคาดหวัง การแคร์สังคมมากเกินไปเราเกิดมาเพียงเพื่อเรียนหนังสือให้เก่ง เข้ามหาลัยดีๆคณะดีๆให้ได้ จบแล้วต้องทำงานบริษัทใหญ่ๆเงินเดือนเยอะๆ มีคู่ชีวิต แต่งงานมีลูก เลี้ยงลูกให้เติบโต แล้วตายไป…
หน้าที่ในการเกิดมาเป็นมนุษย์มันมีหน้าที่แค่นี้แค่เหรอ มันมีอะไรอย่างอื่น เส้นทางอื่นที่ที่เราสามารถที่จะเดินไปได้หรือไม่ เป็นคำถามที่น่าคิด แต่สิ่งที่ทำอะไรที่แตกต่างเป็นสิ่งที่เรากล้าหรือปล่าว พร้อมที่จะเสี่ยงไปกับมันหรือปล่าว อันนี้ต้องใช้เสียงจากหัวใจตัวเองในการตัดสิน
แผนการในชีวิตของผมนับจากนี้ น่าเป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นในหนังชีวิตเรื่องนี้ เป็นช่วงเวลาที่ผมตัดสินใจทำอะไรที่แตกต่าง กับเป้าหมายชีวิตที่ไม่เหมือนกับคนอืน และผมจะเริ่มก่อการอย่างจริงจัง และตั้งใจเพื่อไปถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้
แต่ผมจะไม่ลืมความสุข ทุกข์ที่เกิดขึ้นระหว่างทาง
เพราะชีวิตเราคือการเดินทาง ส่วนเราเป็นนักเดินทาง เดินทางในจิตใจของตัวเอง
นักเดินทางจะค่อยๆพบแสงสว่างทุกๆก้าวที่ไปข้างหน้าและมีชีวิตอย่างมีความหมาย
อย่าปล่อยให้ตัวเองเป็นนักท่องเที่ยว ที่มีความสุขเล็กน้อยเมื่อถึงจุดหมาย ถ่ายรูป เช็คอินแล้วกลับบ้าน…
